............................. Rastanak ............................

Zaboravi život.

Zaboravi sve što je nekada bilo.

Zaboravi dugu smeđu kosu, glatku kožu i blijedi ten.

Zaboravi te usne meke i oči zelene pune sjaja.

Sunce je zašlo iza brda prkosnog

što stoji nepomično u svoj svojoj golotinji i snazi.

Prkosno se uzdiže do oblaka i propušta

posljednje zrake prošlog života.

Samo jedna suza,

malena i tiha,

stidljivo se ote iz oka crnog.

Samo jedan, posljednji uzdah

ču se kao grmljavina teška.

Ko su svi ovi ljudi oko mene?
Da li su to veličanstvene duše zarobljene imenom i likom;
ili pak, praznine sa čvrstim oklopom?

           ...oko Života 
          pomno te gleda.
         Zbogom Zemljo,
          zbogom Dušo!
       i uzima te k' sebi.

      Odričeš se težine,
        materije i zla;
   predaješ se vječnom i 
     neuništivom Ništa.

         Univerzum...

................................... Osjećam ...........................

                Osjećam kraj!

            Obuzima me nemir,

               sustiže neznanje.

                 Brzo će doći.

              Znam, nestaću i ja,

     al' otići ću u ruke Zemlje Mati.

               Obgrliće me svu,

      položiti u srž postojanja svog.

          Sigurna i spokojna biću

      dok crvi me ne dokrajče svu.

To sam ja

          Čudo,

   ali ne i čudovište.

          Mrak,

     ali ne i tama.

         Svjetlo,

    ali ne i sunce.

         Radost,

    ali ne i sreća.

      To sam ja

                   

  Ivica Čuljak 'Prijatelj'