(da li) Ovo sam ja

Ja sam utvara na putu, daleko od sna.
Bez očiju gledam,
bez nogu hodam.
Ja ne znam šta sam, java il' san.
Olupina prazna
sa glavom od čeličnih misli.
Visim na zidu od stakla;
stojim na stolu od praha.
Čekam da me probode nešto,
mada, osjećati ne umijem.

Jer ja sam iz sorte
čeličnih zvjeri;
očiju zelenih i ledenog srca.

Oooooo, venama mi teče boool !!

.................................... Dah ...................................

Trčim, padam

hodam, posrćem;

stojim, ležim,

klečim, letim.

Molim, a boli;

Želim al' bježi;

Volim a sanjam;

idem jer moram.

Oko u oko.

Dlan na dlan.

Srce u srcu,

a tijelo u prah.

Most

Sami u mraku.
Gledamo se u oči
a ne postojimo.

Čvrsto me drži
jer steže me sve.
Široko raširi krila!
Vinimo se duboko,
zaronimo u Istinu.

Jer tamo su Oni
tamo smo mi.

Pustimo tijela,
oslobodimo se!
Zahvali život,
pozdravi smrt.

Iz tame došao
u svjetlo krenuo.

............................. Rastanak ............................

Zaboravi život.

Zaboravi sve što je nekada bilo.

Zaboravi dugu smeđu kosu, glatku kožu i blijedi ten.

Zaboravi te usne meke i oči zelene pune sjaja.

Sunce je zašlo iza brda prkosnog

što stoji nepomično u svoj svojoj golotinji i snazi.

Prkosno se uzdiže do oblaka i propušta

posljednje zrake prošlog života.

Samo jedna suza,

malena i tiha,

stidljivo se ote iz oka crnog.

Samo jedan, posljednji uzdah

ču se kao grmljavina teška.

Ko su svi ovi ljudi oko mene?
Da li su to veličanstvene duše zarobljene imenom i likom;
ili pak, praznine sa čvrstim oklopom?

           ...oko Života 
          pomno te gleda.
         Zbogom Zemljo,
          zbogom Dušo!
       i uzima te k' sebi.

      Odričeš se težine,
        materije i zla;
   predaješ se vječnom i 
     neuništivom Ništa.

         Univerzum...

................................... Osjećam ...........................

                Osjećam kraj!

            Obuzima me nemir,

               sustiže neznanje.

                 Brzo će doći.

              Znam, nestaću i ja,

     al' otići ću u ruke Zemlje Mati.

               Obgrliće me svu,

      položiti u srž postojanja svog.

          Sigurna i spokojna biću

      dok crvi me ne dokrajče svu.

To sam ja

          Čudo,

   ali ne i čudovište.

          Mrak,

     ali ne i tama.

         Svjetlo,

    ali ne i sunce.

         Radost,

    ali ne i sreća.

      To sam ja

                   

  Ivica Čuljak 'Prijatelj'